بررسی تأثیر اولتراسوند در کاهش درد پاشنه در مبتلایان به فاشئیت پلانتار

سابقه و هدف: با توجه به شیوع مبتلایان فاشئیت پلانتار و اهمیت درمانی آن و درمان متعارف با اولتراسوند و وجود فقط یک مورد کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده روی تأثیردرمانی اولتراسوند و به منظورتعیین تأثیر استفاده و عدم استفاده از اولتراسوند بر میزان درد این بیماران این تحقیق انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی روی 29 بیمار (42 پا) مبتلا به فاشئیت پلانتار انجام گرفت. بیماران بعد از اخذ رضایت به طور تصادفی در دو گروه اولتراسوند واقعی (با مشخصات درمانی Intensity=1W/Cm2, Duty factor=20% , Fr=3MHZ ) و اولتراسوند غیر واقعی (در آن فقط تایمر دستگاه به مدت پنج دقیقه روشن بود) قرار گرفتند. علاوه بر این به هر دو گروه دو نوبت در روز ورزش های کششی عضلات خلفی ساق پا (گاستروسولئوس) و عضلات خلفی ران (همسترینگ) و کفی طبی از نوعSilicon gel تجویز گردید. هر دو گروه به مدت ده جلسه و در هر جلسه به مدت 5 دقیقه توسط یک نفر فیزیوتراپیست با دستگاه Sonostat 833 مدل 011-0-0027 تحت درمان قرار گرفتند. شاخص درد قبل و بعد از درمان با استفاده ازVisual Analogue Scale ارزیابی شد. میزان درد قدم اول صبحگاهی و درد در طی روز در داخل گروه ها با آماره Wilcoxon و بین دو گروه با آمارهMann-Whitney U-test آنالیز شد. یافته ها: تحقیق روی 29 بیمار(15 نفر مورد و14 نفر شاهد) و 42 پا (22 پا مورد و 20 پا شاهد) انجام شد. در 13 بیمار هر دو پا درگیر بود. در هر دو گروه کاهش درد مشاهده شد. میزان کاهش درد قدم اول صبحگاهی در گروه اولتراسوند واقعی 31 درصد و در گروه اولتراسوند Sham ، 23 درصد بود (45/0P<) و میزان کاهش درد فعالیتی پا در طول روز در گروه اولتراسوند واقعی 18 درصد و در گروه اولتراسوند Sham ، 10 درصد بود( 65/0P<). نتیجه گیری: اولتراسوند درمانی با مشخصات درمانی یاد شده تأثیر بیش تری از پلاسبو ندارد.